Splinters verwijderen
Ik ‘beoefen’. Dat woord gebruik ik veel. Niet ‘oefen’. Maar ‘be-oefen’. Voor mij is dat zoiets als ‘toepassen’ of ‘gebruiken’. Praktiseren. In de praktijk brengen. En over het algemeen staat het gelijk aan ‘heel hard werken’. Heel precies werken. En moed hebben. En mezelf dwingen om een ervaring ‘in het midden te houden’. Dat wil zeggen dat ik dan de concentratie en focus moet hebben om de ‘energie’ van die ervaring precies dáár te houden waar ik ‘m hebben wil. Zodat ik ermee kan doen wat ik wilde doen. En wat ik wil doen is de energie van ‘rotzooi’ omzetten in ‘bruikbaar materiaal’. Ik praktiseer namelijk het omzetten van energie die me naar gedrag, emoties of manieren van spreken brengt waar ik niet trots op ben of wat niet echt helpt naar de energie van wijsheid en compassie. En daar werk ik dan heel precies mee en moet er veel moeite voor doen. Het kost moeite om een storm die al jarenlang in je raast even in een half uur stil te zetten, laat staan om te buigen naar een wind die je naar een ander land voert waar wijsheid heerst. En daarom ‘beoefen’ ik. Ik breng het in de praktijk. Ik werk ermee. En dat is niet gemakkelijk. Meestal zegt mijn geest dat ik moe ben. Of de concentratie niet heb. Of dat ik toch echt wel recht heb om die boosheid te voelen! Allerlei smoezen om niet zo hard te hoeven werken. En mijn geest gelooft in ‘het waait wel over, die wind’. Maar wat mijn geest niet weet is dat mijn geest gevormd wordt dóór die winden. Mijn geest laat zíen wat er in de winden aanwezig is. En dus geloof ik mijn geest niet. Onze geest waait met interne winden mee. Eigenlijk is wat er verschijnt in mijn geest meer een symptoom waaraan ik kan zien wat er aan de hand is in de winden. Dat wat wij denken, voelen en ervaren wordt veroorzaakt door bewegingen in die winden. Karmische winden. Of de wind van de ‘grove mentale aandoeningen’. Of de wind van ‘de kracht van bestaan’. Er waaien vele interne winden in ons die ons drijven naar bepaalde overtuigingen in onze geest. En bepaalde handelingen of meningen en visies. En dat noemen we dan de geest en, o, wat nemen we die serieus! Totdat je letterlijk gaat ervaren dat het eigenlijk alleen maar een wind is die waait. En die geest heeft dus ook de mening over ‘ah, joh, zo’n oefening waar je zoveel concentratie voor nodig hebt om die wind te stabiliseren is helemaal niet nodig. Ik heb er eigenlijk geen zin in. Want ik vind dat ik nu wel boos mag zijn’. De wind die dan actief is zorgt er ook voor dat ik het gedrag en de overtuiging die in mijn naar boven komt als gerechtvaardigd zie. Want het hoort bij het pakketje dat bij die wind komt. Gelukkig heb ik ervaren dat, als ik werk met die interne winden, er een andere plek in mijzelf is die deze winden niet interessant vindt en er niet door geraakt wordt. En die plek ziet diezelfde situatie en die emoties heel anders. Die plek ziet dat hoe ‘shit’ ik me ook voel en hoe erg ik er ook van overtuigd ben dat ‘ik’dat ben die dat voelt en daar toch echt wel alle recht op heeft om me zo te voelen, dat het niet zo zinvol is om daarin te geloven. En om op die plek te zijn en regelmatig te verblijven doe ik oefeningen met die winden. Ik vang zo’n wind in een netje en gebruik de energie als brandstof om er iets anders van te maken. Immers: energie is energie. En van energie kun je alles maken. Dus je kunt ook van iets wat niet zo mooi is iets moois maken. Van afval kunnen we weer iets zinvols maken. En zo is het ook met die winden. En dus ook met emoties of overtuigingen. En het rare is dat ik eerst oefeningen doe waarin ik die winden duidelijker probeer te krijgen. Dus geloof het of niet: ik doe oefeningen om de pijn naar boven te brengen. Om ze duidelijker te kunnen voelen. Zoals mantra’s reciteren. Of een andere oefening. Dus ik doe oefeningen om eerst de energie van de ervaring naar boven te brengen en duidelijk te ervaren. Om zo de structuur en de energie ervan goed te kunnen onderscheiden. Want dán kan ik pas een instrument pakken om er iets mee te doen. Het is als een spinter verwijderen: om een splinter te verwijderen kun je ‘m losweken. Je weekt ‘m los en pas als de splinter duidelijk naar boven komt en duidelijk te zien is, pluk je het eruit. Als mijn geest wint en ik toegeef aan de neiging in mijn comfortzone te blijven en lekker te blijven zitten in wat gemakkelijker voelt dan is het als een splinter losweken en de splinter duidelijk in het oog hebben en dan de splinter er weer in duwen. ‘Ik haal ‘m er later wel uit’. En tjonge, dát gaat zweren! Dus doe ik oefeningen om al die splinters in mijzelf naar boven te brengen, zodat ik ze er goed uit kan trekken. En dat is heel hard werken. En een splinter doet pijn. Een splinter is een lelijk ding. Maar als je ‘m duidelijk ‘voor je geest’ krijgt, dan voelt het verschrikkelijk goed om ‘m eruit te trekken. En wat een opluchting als het eruit is! En het is dan ook ineens duidelijk dat het maar een splinter was en niet mijn hele lijf dat zeer deed. Het was maar 1 karmische wind en niet mijn hele ‘zijn’ dat pijn in mijn geest en gedrag bracht. En dat is een hele opluchting om dat te begrijpen! Dus doe ik oefeningen waarbij ik eerst in mijn eigen lijden duik. Ik voel de nare emotie, de pijn in mijn lichaam, de neigingen die ik dan heb in mijn manier van spreken. Ik hoor de mening die daarin zit die ik wel uit wil schreeuwen en waar ik dan duidelijk in geloof. Ik krijg het hele plaatje van die splinter duidelijk. En dan doe ik een oefening waarbij ik op een bepaalde manier adem en beweeg om die splinter die nu zo duidelijk in mijzelf aanwezig is, vast te pakken en te verwijderen. Heerlijk! Maar ja, het is wel hard werken. En je moet het wél aangaan. En daar is moed voor nodig. Maar als je meerdere keren ervaren hebt dat de splinter er dan écht uit is en je de volgende keer ineens niet meer dat nare gevoel hebt in zo’n zelfde situatie dan is het de moeite waard geweest. Niks analyseren. Niks ‘begrijpen’ waarom. Gewoon werken met de energie van die ervaring en de wind die eronder zit. En dus ga ik splinters verwijderen en ‘beoefenen’ als ik niet zo trots ben op mezelf omdat ik weer iets stoms gedaan heb. Of als ik onzeker over iets ben. Of als ik boos ben en vind dat die ander maar eens begrip moet hebben voor mij. Of als ik niet zo goed om kan gaan met de ‘energie’ van iemand anders. Want ook dan zit er een splinter. Je begrijpt misschien dat ik een hele doos met pincetten heb?
4 Opmerkingen
Bertus
2/15/2016 08:41:05
Mooi duidelijk verhaal Cindy. Je realiseren dat je een naar gevoel hebt en je dan afvragen waar komt dat gevoel vandaan en dan merken dat dat nare gevoel verdwijnt.
Antwoorden
10/6/2022 19:58:21
Particularly hard provide another store establish mention. In administration color unit thus mother performance.
Antwoorden
10/8/2022 07:07:33
Clearly east go by rule figure out.
Antwoorden
Laat een antwoord achter. |
AuteurCindy Bloemberg Archieven
Juni 2016
Categorieën |