Uitleg over omgaan met paranormale gaven vanuit een boeddhistische visie
De verschillende bronnen van helderheid In de jaren die ik nu mijn praktijk heb (dit is sinds januari 2004) heb ik veel mensen gesproken die vragen hebben over het omgaan met paranormale gaven. Sommige van hen zien of voelen emoties van anderen. Er zijn mensen die overledenen zien of andere wezens zien. Anderen voelen aan dat er iets zal gebeuren.... en meer. Wat hen allemaal met elkaar verbond is het feit dat ze geen antwoord op vragen krijgen over waardoor dit komt of hoe ze er beter mee om kunnen gaan. Maar ook dat ze merken dat het niet altijd prettig is en hen het gevoel geeft dat ze zichzelf moeten beschermen. Een groot aantal van hen was al in de problemen gekomen: deze mensen hebben angststoornissen ontwikkeld of zijn continue op een andere manier uit balans. En men vraagt mij vaak: hoe kan dit? En kan ik hier iets aan doen? Het antwoord is: het komt door de bron van waaruit jouw 'helderheid' komt. En ja, je kunt er iets aan doen. Heel veel zelfs. Maar daarvoor dien je eerst iets heel belangrijks te begrijpen. Namelijk het feit dat er twéé hele verschillende bronnen van 'helderheid' zijn en dat.... deze twee bronnen hele andere 'paranormale gaven' met zich mee brengen!
In de blogs zal ik er steeds meer over vertellen, maar voor nu zal ik een kleine inleiding geven. De ware natuur versus samsara Binnen het boeddhisme kennen we de term 'samsara': het is de cyclus van gewoontepatronen, gewoonte-reacties en de gevolgen daarvan, die we elke dag ervaren. We zitten als het ware gevangen in onze eigen gewoontepatronen, uit dit leven en vorige levens. Of vanuit bijvoorbeeld onze familie-lijn. In samsara zijn we ons niet bewust van onze eigen ware natuur. Dat wil zeggen: de plek waar geen gewoontepatronen aanwezig zijn, waar deze gewoonten ons niet leiden. Op deze plek ben je als het ware een 'schone lei'. Zodra we met ons gewaarzijn/onze aandacht weg gaan bij deze plek stappen we als het ware in een soort van 'ramen'. Alsof je niet meer volledig open kijkt, maar door een kozijn met een raam. Elk raam zorgt ervoor dat je op een bepaalde manier de wereld inkijkt. En dat je op een bepaalde manier een situatie ervaart en een label geeft. Dit 'door een raam kijken' heet samsara. En zodra we door zo'n raam kijken zijn we onderhevig aan oude gewoontepatronen en worden we beheerst - zonder dat we het zelf door hebben - door deze gewoonte-visie. Met alle daarbij behorende gevoelens, gedachten, emoties, lichamelijke ervaringen, enzovoort. In het boeddhisme proberen we onszelf te trainen om waar te nemen vanuit die 'ongeschonden plek', waar deze gewoonte-energieën niet aanwezig zijn. En we dus volledig met een open waarneming de wereld en situaties kunnen ervaren. Omdat hier geen oude gewoontepatronen aanwezig zijn kunnen we situaties zonder pijn bekijken. Zonder angst. Zonder in bepaalde visies terecht te komen. We hoeven hier niets te beschermen. Immers: er ís niets te beschermen. Want wat je normaal beschermt is je eigen opgebouwde veilige identiteit, gebaseerd op wat jij van dingen vindt. En dus probeer je deze bekende ervaring, dit beeld van de werkelijkheid, de manier waarop jij door dat raam kijkt, te beschermen. Want je denkt dat dát is wie je bent. Niets is minder waar. Maar helaas is het mens-eigen om zichzelf op deze manier te ervaren. Tijdelijke helderheid: de eerste soort helderheid. Als mensen mij vertellen over hun eigen paranormale ervaringen blijkt dit (tot nu toe) altijd uit de tijdelijke bron te komen. Dit wil zeggen dat men paranormale gaven heeft vanuit een waarneming die op dat moment samenvalt met het verblijven in samsara. Even in normale woorden: je bent gewoon jezelf, zit in je normale 'ikje', je hebt een bepaald idee over jezelf en vervolgens richt je jouw aandacht op jouw omgeving. Je kijkt dus vanuit een raamkozijn naar de wereld en hup.... je vangt energetische informatie op. Dit kan van alles zijn: energie van anderen, weten wat er zal gebeuren.... Het maakt niet uit wat het is. Feit is dat je het oppikte terwijl je in samsara verbleef. En voor mij (en andere boeddhisten) betekent dit dat daar áltijd de angst in mee komt van 'bang zijn jezelf te verliezen'. Jezelf moeten beschermen. Een basis-angst van het ego. En daarom noemen we dit 'tijdelijke helderheid': het is namelijk afhankelijk van situaties! Als de situatie fijn is, voel jij je ook fijn en vindt je het fijn dat je die energie oppikt. Maar is de situatie niet fijn dan ervaar jij ongemak of angst in jezelf en wil je jezelf beschermen. En des te vaker dit voor komt, des te meer angst ontwikkel je tijdens het ervaren van paranormale verschijnselen. Met soms grote gevolgen voor het dagelijks functioneren! Deze angst is er in de tweede vorm van helderheid niet. Immers: er ís niets dat beschermt hoeft te worden! Er is geen 'ik' dat in stand gehouden hoeft te worden! Permanente helderheid: de tweede soort helderheid Indien je getraind bent om in de ware natuur te verblijven, ontdek je dat er een 'zelf' is dat gebaseerd is op pure 'zelf-gewaarzijn'. Er is een totale, naakte, directe manier van waarnemen waardoor men alles ziet en begrijpt. En omdat hier geen karmische winden actief zijn (waardoor je in gewoonte-reacties terecht komt) is er ook geen angst, geen ongemak.... Er is alleen een totaal 'begrijpen', 'weten'. Er zijn geen grenzen. Er is ook niets dat beschermt hoeft te worden, want je verliest niets. Er is niets of niemand die je hier uit balans kan halen, want er valt niets te balanceren. Vanuit deze plek komen ook paranormale ervaringen, maar op een hele andere manier. Je leest emoties van anderen, ziet andere werelden, weet wat er gaat gebeuren....... maar er is niets - maar dan ook niets - dat ongemak veroorzaakt. Of vragen oproept. Want er komt automatisch wijsheid mee: de vijf wijsheden vanuit staat van Rigpa (vijf soorten wijsheden waarmee je alles doorziet en begrijpt). En deze helderheid is permanent. Dat wil zeggen: ze is niet afhankelijk van situaties. En is dus niet afhankelijk van of iemand wel of niet aardig is, of je wel of niet iets oppikt of niet. Het is een basis-helderheid waar je altijd op terug kunt vallen. Net als emoties Je kunt het net zo zien als emoties. Vreugde is een emoties. Maar kan ook een resultaat van de wijsheid zijn. Het verschil is: de emotie vreugde is afhankelijk van de situatie. Als je in een leuk moment zit ben je blij. Maar verandert deze situatie in iets naars, dan is je blijheid verdwenen en wil je jezelf beschermen. De vreugde vanuit de wijsheid is geen emotie maar een 'kwaliteit': het is een diepe levensvreugde die je zelfs ervaart als je in de penarie zit! Het voelt ook niet als een emotie, maar meer als een 'grond'. En zo is het ook met de twee helderheden: de ene is afhankelijk van jouw mogelijkheid om te gaan met een situatie en jezelf. De tweede is een 'grond' die er altijd is en die je altijd tot je beschikking hebt én je niet uit balans brengt. Trainen De eerste helderheid is iets waar mensen de neiging toe hebben om te trainen. Men oefent met oefeningen of het komt per ongeluk. De tweede helderheid hoef je niet te trainen: het is het RESULTAAT van het trainen van iets heel anders. Het komt namelijk voort uit het trainen van de winden in jezelf. Deze winden veroorzaken emoties, gedachten en gedrag veroorzaken. Deze winden worden in de eerste type helderheid continue getriggered en veroorzaken visies, enzovoort. In de tweede zijn de winden in totale balans en veroorzaakt het geen verschuivingen in de winden. Waardoor je totaal geen onbalans, onzekerheid enzovoort ervaart. Dus nog even in het kort: De eerste helderheid is helderheid die aanwezig is ten tijde dat men in samsara is. En brengt dus 'geluk' of 'ongemak' met zich mee. En heeft men de behoefte zichzelf te beschermen of te helen. De tweede helderheid brengt dezelfde 'gaven' met zich mee, maar komt vanuit 'het punt waar niets actief is - de schone lei' en men hoeft dan dus niets te beschermen, raakt niet in onbalans en ervaart juist balans en wijsheid. Verschil boeddhisme en esoterie De esoterie werkt vanuit het ego als men werkt met paranormale gaven: 'ik' ben paranormaal begaafd, men wil méér kunnen want het is interessant of bijzonder, het moet een doel hebben, een reden, men ziet het als een les....... kortom: het lijkt vaak een 'doel' te zijn om zo paranormaal mogelijk te zijn. Het boeddhisme verafschuwd deze visie omdat het het ego versterkt. En samsara versterkt. Het boeddhisme zegt: het voornaamste doel is de verlichting te bereiken. Dit wil zeggen: het trainen van de winden in zichzelf, zodat men kan verblijven in de ware natuur. En als daar dan toevallig ook paranormale gaven ontstaan is dat logisch en niet van bijzondere waarde. Want immers: het is al bekend dat het verblijven in de ware natuur een bepaalde helderheid met zich mee brengt. En die vervolgens ervoor zorgt dat men 'paranormaal' is. Paranormale gaven ontwikkelen is dus géén dóel binnen het boeddhisme en wordt zelfs afgeraden om als doel te hanteren! (Immers: je wilt samsara niet versterken).
Opmerkingen
|
Categorieën
Alles
ArchievenAuteurCindy Bloemberg |